IKT-ak
hezkuntzaren munduan sartzearekin batera, aldaketa berriak sortzen
dira; ez teknologiari dagokionez bakarrik, baita erabiliko den metodo
pedagogikoari dagokionez ere. IKT-ak gure ikasgeletan nola sartu eta
egokitu diren ulertzeko 3 perspektiba bereiz daitezke:
* Computer Aided Instruction (CAI):
ordenagailuan oinarritutako hezkuntza. Ezagutza modu tradizionalean
igorri beharrean, ordenagailuaren bidez igortzen zeneko garaia. Hasera
batean, honela sartu ziren lehen IKT-ak eta ordenagailuz egindako
ariketen bidez (galdera-erantzunak gehienetan) ikasleek ezagutza
jasotzen zuten. Pixkanaka, ariketak hobetzen joan ziren, galdera
irekiagoak sortzen, ebaluazio sistema bat ere eta emaitzen araberako
errefortzu ariketen proposamenak.
* Computer-Supported Cooperative Work (CSCW):
ordenagailuaren laguntzaz gauzatutako kooperaziozko hezkuntzaren garaia
litzateke. Ordenagailuak ezagutzaren igorle hutsa izatetik, elkarlana
bultzatzen duten tresna izatera pasatzen dira; modu konstruktibista
batetan erabiliz.
* Computer Support for Collaborative Learning (CSCL): azken garai honetan, gaur egun hezkuntza eta IKT-ak ikasgelan lotzeko orduan, kolaboraziozko prosezu gisa ulertzen da.
Kolaboraziozko ikaskuntzak
bakarkako nahiz taldekako gaitasunak garatzea du helburu. Taldelanean
ikasleen artean sortutako eztabaidek, eritzi desberdinek, informazio
ikerketek, ikasleak ikaskuntza prozesuko parte-hartzaile aktiboetan
bilakatzen dira, ezagutza barneratuz. Batetik, alde soziala, elkarlana
lantzen da, bestetik, IKTak prosezu horretako tresnak dira. Prosezua
egoki burutu dadin, irakaslearen, kurrikulumaren diseinatzaileen,
ikerlarien, sistemen egileen nahiz ikasleen inplikazioa behar da
CSCL-AREN PLANTEAMENTU ETA JATORRIA
Konstruktibismoaren
korrontean oinarritzen da nagusiki eta ikaskuntza prosezu sozialtzat
jotzen da. IKT-ak prosezu hori errasteko parte-hartzen duten tresnetako
bat izango dira.
Kooperazio/Kolaborazio:
Kooperaziozko hezkuntzan irakaslearen kontrola handiagoa da
kolaboraziozko hezkuntzan baino; taldelanaren prozedura bat da, kutsu
amerikarra du. Bigarrengoa europearragoa da, teknika bat baina gehiago,
filosofia bat da. Taldeek autonomia handiagoa dute euren lanaren
inguruan erabakiak hartzeko orduan.
Bi
hitz hauen definizioa guztiz berdina ez den arren, guk sinonimotzat
joko ditugu. Funtsean, elkarlanean oinarritutako
irakaskuntza-ikaskuntzari erreferentzia egiten baitiote biek.
Korronte
sozio-konstruktibista honetan, psikologia ekarpen desberdinek
hezkuntzaren ikuspegi irekiagoa eta prosezualagoa eraikitzen lagundu
dute.
EZAUGARRIAK
Kolaboraziozko ikaskuntza ondorengo elementuetan onarritzen da
- Ezaguntzaren eraikuntza prosezua garatzeko hezkuntzak laguntzak eskaini behar ditu.
- Hezkuntza ikaslearen inguruko esperientzietan bermatu behar da, ikasleak ezagutzak modu esanguratsu batetan bereganatu ditzan.
- Helburuak ez daude modu orokorrean ezarriak. Ikasleen ezagutzaren eraikuntza bultzatu nahi dute.
- Jarduera irekiak eta orokorrak proposatzen dira, ikasleak pentsatu, ikertu, erabakiak eta irtenbideak aurki ditzan.
-
Irakasleak ezagutza eta ikasleen arteko bitartekari rola izan behar du.
Ikasleen autonomia bultzatu behar du, jarduerak planifikatuz eta
prosezuan laguntza emanez.
- Edukiak egungo gizartean bizi dugun errealitatearekin zerikusia izango dute.
- Metodologia anitza izango da, ikasgela barruko eta kanpoko jarduerak proposatuz, IKT-en erabilera bultzatuz...
- Ebaluazioa azkenik goian aipatutako irizpideekin bat etorriko da.
CSCL PROSEZUA DISEINATZEKO ETA GAUZATZEKO OINARRIZKO PRINTZIPIOAK
CSCL
prosezu baten diseinuan laguntzeko BERSATIDE izeneko tresna
telematikoa sortu dute. Prosezua eta egoera hausnartzen laguntzen du
honako faseak bereiziz:
1.Testuinguruaren
analisia: irakasleak bere CSCL plana zein errealitateri aplikatu behar
dion aztertu behar du. Ingurua, ikasle eta irakasleen ezaugarriak...
2.Metodologiaren
hautaketa: diseinatu beharreko CSCL-aren estrategiei buruzko erabakiak
hartu beharko dira, kolaboraziozko teknikak hautatu, estrategiak...
3.Baliabide teknologikoen hautaketa: aurreko bi faseak antolatzeko erabili beharreko tresna teknologikoak hautatu behar dira.
4.Prosezuaren
planifikazioa: hiru ataletan banatzen da, jardueren planifikazioa,
ikasleen ebaluazioaren planifikazioa eta prosezu beraren ebaluazio
planifikazioa.
5.Prosezuaren ebaluazio metodologia aukeratu.
6.Produkzio/garapena: CSCL-aren diseinuan sartuko diren materiala, plantilak, edukiak, aurkezpenak etab. sortu behar dira.
7.Inplementazioa:
CSCL diseinua, froga gisa, praktikan jartzea litzateke. Irakasleak
praktikan jartzeaz gain, diseinua ebaluatuko dute etengabe.
8.Azterketa:
diseinuaren praktika eta ebaluazioaren ondoren, ondorioak jaso eta
aztertuko dira, beharrezkoa den kasuan zuzenketak eginez.
CSCL baten diseinua aurrera eramateko orduan, prosezua kolaboraziozko teknika batzutan
oinarritzen gara. Hauek prosezuan laguntza handikoak dira, edukiak,
IKTak eta pedagogia bat egiten eta prosezua bideratzen laguntzen dute.
Adibideetan ondorengoak aurki daitezke: jigsaw, mesa redonda edo
brainstorming eta piramidea.
CSCL-AN ERABILIKO DIGUTUN IKT-AK
Teknologia
anitza daukagu inguruan baina guztiak ez dira eraginkorrak
hezkuntzarako. Ikaskuntza errastuko duten IKT-ak aukeratu behar dira,
eta oro har honako baldintzak bete behar dituzte:
-
Erabilera eraginkor eta errazekoak izatea. Modu sinpleenean, teknologia
konplexuak baztertuz, kolaboraziozko hezkuntza bultzatuko duten IKT-ak
dira egokienak.
-
Materialen, egituren eta edukien berrerabilera posible izatea.
Sortutako tresna, edukiak taldean behin eta berriz erabiltzeko eta
konpartitzeko aukera eman behar dute.
-
Pertsonen edo taldekideen arteko kudeaketa erraza eskaintzea.
Normalean, CSCL-ak talde txikietan aritzeko izan ohi dira eta hauen
kudeaketa erraztu behar du lana hobekien banatzeko.
-
Materiala eta informazioa antolatzen laguntzea. Informazio mota
desberdina, testu nahiz multimedia, antolatzen lagundu behar dute.
-
Ikasleen ebaluazioa erraztea. Erabiltzen diren tresnak irakaslearentzat
erabilgarriak izan behar dute ikasleak ebaluatzeko garaian, bide batez,
ikasleek prosezuaren zein fasetan dauden ezagutu behar dute
autoerregulazioa landuz.
-
Kolaboraziozko hezkuntza berezko diren produktuak sortzea.
Kolaboraziozkoikaskuntza laguntzeko espreski sortuak dauden tresnak
erabiliko dira.
- Prosezuaren ebaluazioa erraztea.
- Tutoretza eta komunikazioa bultzatzea.
-
Erabakiak hartzen laguntzea. CSCL prosezuak ikasleek euren lanaren
arduradunak izaten ikasten laguntzen dute, erabakiak hartzeko autonomia
landuz.
-
“Open source” izatea gomendatzen da: talde lanak izaera irekia izatea
gomendatzen da, publikoak eta irakasleak goza dezaten eta lana
testuinguruari egokitzen ikasiz.
-
Egonkorrak izatea: teknologien munduan, berritasunak eta aldaketak
etengabe ematen dira. Garrantzitsua da bersio egonkorrak erabiltzea.
- Fase, etapa eta zereginak bereiztea: diseinua egituratzen laguntzen duten tresnak dira egokienak.
-
Hezkuntza ez mugatzea: sarritan eskoletan, hainbat arrazoirengatik,
tresna zehatz batzuk erabiltzen dira; hauek ekiditu eta egokienak
aukeratzen saiatu behar da.
-
Tresna guztiak plataforma bakar batean sartzea: sortu den edukia,
erabilitako tresna guztiak azken plataforma batetan sartzea posible
egiten duen CSCL-a beharrezkoa da; banatutako lana, azken plataforma
batetan elkartuz (LAMS, LEARN, Blackboard,WebCT, WIKIak...)
PROSEZUAREN EBALUAZIOA
IKT-en
erabilerak izugarrizko iraultza suposatzen du hezkuntzan,
irakaskuntza-ikaskuntza prosezuan errealitatea aldatzen dute, eta zer
esanik ez ebaluazioari dagokionez.
Kolaboraziozko
CSCL-en diseinua ikasle nahiz irakasleek erabiltzaile gisa maneiatzeko
egina dago. Pribilegio maila desberdinekin biak sartu daitezke
informazioa aztertzeko, honek irakasleari prosezuan murgiltzeko aukera
ematen dio, taldelana aztertuz, interakzioa nerutuz, ulertuz eta ondoren
ebaluatuz.
No hay comentarios:
Publicar un comentario